-
1 invado
in-vādo, vāsi, vāsum (invasse, Lucil. Sat. 2, 4), 3, v. n. and a., to go, come, or get into, to enter upon.I.Lit.:B.ignis quocumque invasit, cuncta disturbat ac dissipat,
Cic. N. D. 2, 15, 41:consul exercitusque Romanus sine certamine urbem invasere,
Liv. 10, 10, 4; 24, 33 al.:forum,
Tac. H. 1, 33:oppidum,
Front. Strat. 3, 10, 2.—Transf.1.To get into, fall into: ut profugiens hostem, inimici invadam manus, Att. ap. Non. 234, 1.—2. 3.To enter upon, set foot upon:4.tuque invade viam,
Verg. A. 6, 260:lutum minis frigidum,
App. M. 9, p. 232, 11. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade (syn. oppugno); constr with in and acc., or simple acc.(α).With in and acc. (so nearly always in Cic.; cf. II. B. g infra):(β).in oppidum antiquum et vetus,
Plaut. Bacch. 4, 4, 60:in transversa latera invaserant cohortes,
Liv. 27, 42:globus juvenum in ipsum consulem invadit,
id. 2, 47:in collum (mulieris) invasit,
fell upon her neck, Cic. Phil. 2, 31, 77:alicujus pectus amplexibus,
to embrace, Petr. 91:aliquem basiolis,
id. 85;with osculari,
id. 74:in Galliam,
Cic. Phil. 11, 2:si in eas (urbes) vi cum exercitu invasisses,
id. Verr. 2, 1, 20:cum ferro in aliquem,
id. Caecin. 9, 25.— Impers.:in oculos invadi nunc est optimum,
Plaut. As. 5, 2, 58.—With simple acc.:5.aciem hastati invadunt,
Liv. 9, 35:stationem hostium,
id. 37, 20:validissimas Pompeii copias,
Nep. Dat. 6, 7:vicinos portus,
Verg. A. 3, 382:urbem,
id. ib. 2, 265:jam tandem invasit medios,
id. ib. 12, 497:eam (Europam),
Nep. Them. 2:regem,
Val. Max. 3, 2, 3:in lecto cubantem,
Nep. Dion, 9, 4:greges,
Ov. F. 2, 210:madida cum veste gravatum,
Verg. A. 6, 361:ventus invasit nubem,
Lucr. 6, 174:canes appropinquantem invadunt,
Col. 7, 12, 7:castra,
Liv. 10, 35; cf.:quem semel invasit senectus,
Col. 2, 1, 4.— Pass.:sperans, mox effusos hostes invadi posse,
Sall. J. 87 fin. — Pass. impers.:signo dato, undique simul ex insidiis invaditur,
Sall. J. 113.—To rush into, enter hurriedly into a struggle, fight, etc. ( poet.):6.Martem,
Verg. A. 12, 712:proelia,
Mart. 9, 57, 6:certamina,
Sil. 17, 473:bella,
id. 9, 12:pugnam,
id. 12, 199 al.; cf.: in pugnas, Lucil. ap. Non. p. 323, 32; and:aut pugnam aut aliquid jam dudum invadere magnum mens agitat mihi,
to attempt, enter hurriedly upon, Verg. A. 9, 186. —To make an attack on, seize, grasp:II.Jubae barbam,
Suet. Caes. 71:cibum avidius,
Aur. Vict. Epit. 20, 9:pallium,
Petr. 5, 15:capillos,
Prop. 3, 8 (4, 7), 5:virgineos artus,
Ov. M. 11, 200; cf. Suet. Ner. 29. —Trop.A. (α).With in and acc.:(β).in multas pecunias,
Cic. Phil. 2, 16:in quod ipsa invaderet,
id. N. D. 2, 49, 124:in fortunas alicujus,
id. Phil. 2, 26, 65; id. Rosc. Am. 5:in praedia alicujus,
id. ib. 8:in nomen Marii,
id. Phil. 1, 1:in arcem illius causae,
id. Fam. 1, 9, 8. —With simple acc.:B.dictaturam,
Suet. Caes. 9:consulatum,
id. Aug. 26:rempublicam,
Just. 5, 8, 12:imperium,
Sall. J. 38.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall a person or thing; with simple acc., or in and acc., or dat.(α).With simple acc.:(β).cum gravis morbus invasit,
Plaut. As. 1, 1, 40:ne reliquos populares metus invaderet,
Sall. J. 35 fin.:cupido Marium,
id. ib. 89, 6; id. C. 31, 1 al.:tantus repente terror invasit, ut,
Caes. B. C. 1, 14.—With in and acc.:(γ).dolor in oculos,
Lucr. 6, 659:pestis in vitam invasit,
Cic. Off. 3, 7:in philosophiam,
id. Tusc. 2, 1, 4:in nomen Marii,
id. Phil. 1, 2, 5:vis avaritiae in animos eorum invasit,
Sall. J. 32, 4:vis morbi in corpus meum,
Liv. 28, 29; cf.:lassitudine invaserunt misero (mihi) in genua flemina,
Plaut. Ep. 5, 2, 5. [p. 993] —Rarely with dat.:(δ).furor invaserat improbis,
Cic. Fam. 16, 12, 2; Gell. 19, 4. —Absol.:C.ubi pro continentiā et aequitate lubido atque superbia invasere,
Sall. C. 2, 5:ubi contagio quasi pestilentia invasit,
id. ib. 10, 6:cum potentiā avaritia sine modo... invasere,
id. J. 41, 9.—To assail with words, accost ( poet.):continuo invadit,
Verg. A. 4, 265:Agrippa consules anni prioris invasit, cur silerent,
Tac. A. 6, 4:Vinnium Laco minaciter invasit,
id. H. 1, 33.—Hence, invāsus, a, um, P. a., ingrafted:comae, i. e. rami,
Pall. Insit. 120. -
2 incurro
in-curro, curri and cŭcurri (incurri, Cic. Or. 67, 224; Liv. 1, 37, 3; 9, 21, 3; Curt. 4, 5, 19; Sen. Q. N. 5, 13, 1 saep.:I.incucurri,
Liv. 27, 18, 19; Sen. Ep. 96, 1 al.), cursum, ĕre, v. n. and a. [in-curro], to run into or towards, run upon, fall in with, to rush at, assail, attack (class.).Lit.(α).With in:(β).incurristi amens in columnas,
Cic. Or. 67, 224:in domum,
id. Off. 3, 17, 68; cf.fig.: mihi videtur praetorius candidatus in consularem quasi desultorius in quadrigarum curriculum incurrere,
to run into, id. Mur. 27, 57:in aliquem,
id. Planc. 7, 17:in hostem,
Flor. 1, 9, 7.—With dat.:(γ).armentis incurrere fortibus,
Ov. M. 7, 546:proeliantibus Romanis,
to rush upon, Tac. A. 2, 16:levi armaturae hostium,
Liv. 22, 17, 6:peditum signa cornibus incurrerunt,
id. 28, 15, 3:Mauris,
Sall. J. 101, 8.—With a simple acc.:2.atque eos a tergo incurrerunt, Sall. Fragm. ap. Rufin. de Schem. Lex.: tota vi novissimos,
to attack, Tac. A. 1, 51.—Milit., to make an inroad or irruption, to invade:B.in Macedoniam,
Liv. 36, 25, 7:in agrum suum,
id. 29, 5, 6:in provincias,
Flor. 3, 4, 1.—Transf., to border on:II.agri, qui in publicum Campanum incurrebant,
Cic. Agr. 2, 30, 82.—Trop.A.In gen.:2.in oculos incurrentes,
meeting the sight, Cic. Att. 12, 21, 5:id quod oculis incurrit,
Sen. Ben. 1, 5:non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum,
Cic. Fam. 2, 16, 2: ordinem sequens in memoriam notam et aequalem necessario incurro, I am led to, etc., id. Brut. 69, 244: in maximam fraudem, to fall into, id. [p. 931] Off. 3, 13, 55:quaestus in odia hominum,
id. ib. 1, 42, 150:in magnam aliquam difficultatem,
id. Fam. 4, 2, 4:labor in varias reprehensiones,
id. Fin. 1, 1:in morbos, in damna, in dedecora,
id. ib. 14, 47:in alterum genus injustitiae,
id. Off. 1, 9, 29:in memoriam notam et aequalem,
id. Brut. 69, 244:in memoriam communium miseriarum,
id. ib. 71, 251. —With acc. (post-class.), to incur:B.crimen loquacitatis,
Lact. 2, 7 fin.; cf. pass.:incursus angor,
Sid. Ep. 8, 9. —Esp.1.To run against, strike against, offend:2.si jactor in turba, accuso... eum qui in me incurrit atque incidit,
Cic. Planc. 7, 17:ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur,
id. Sest. 6, 14.— Absol.:quis est tam lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?
Cic. Fam. 9, 2, 2. — With acc.:venantium agmen,
Sulp. Sev. Dial. 2, 9, 6.—To commit a fault (only postclass.):3.nihil vitii mulier incurrit,
Dig. 24, 1, 13:aliquid,
Lampr. Alex. Sev. 12.—To rush upon, assault carnally:4.si nihil est, servis incurritur,
Juv. 6, 331:sororem,
App. M. 10, p. 250, 6.—Of events, to befall, happen, occur to:casus, qui in sapientem potest incurrere,
Cic. Tusc. 5, 10, 29:in ipsos etesias,
id. Fam. 15, 11, 2: tua lêpsis in quem diem incurrit, nescio, id. Att. 7, 7, 3:natalis plebeiis incurrens Circensibus,
Suet. Tib. 26:disputatio, in quam non aliquis locus incurrat,
Cic. Top. 21, 79. -
3 infero
in-fĕro, intŭli, illātum, inferre, v. a., to carry, bring, put, or throw into or to a place (class.); constr. with in and acc., ad, or the dat.I.Lit.(α).With in and acc.: in equum, to bring or set upon a horse, Caes. B. G. 6, 29:(β).coronam in curiam,
Liv. 44, 14, 3:Scipio lecticula in aciem inlatus,
id. 24, 42, 5:in portum quinqueremes,
id. 28, 17, 5; cf. id. 26, 21, 6; 10, 2, 13:arma in Italiam,
Nep. Ham. 4, 2:bello in provinciam illato,
Cic. Fam. 15, 2, 1; id. Sest. 27, 58; Liv. 9, 25, 2.—With dat.:(γ). (δ).semina arvis,
Tac. A. 11, 54:fontes urbi,
id. ib. 11, 13; cf.: pedem aliquo, to go or proceed to a place, Cic. Caecin. 14, 39:spolia opima templo,
id. 4, 20.—Absol.:B.inferri mensam secundam jussi,
to be served up, Plin. 9, 35, 58, § 120:gressus,
Verg. G. 4, 360.—To throw upon, apply to any thing; esp. of fire, to set fire to:C.tectis et templis ignes inferre conati sunt,
to set fire to, Cic. Cat. 3, 9, 22; cf.:aliquid in ignem,
Caes. B. G. 6, 18.—In partic.1.To bring to a place for burial, to bury, inter:2.ne quis sepulcra deleat, neve alienum inferat,
Cic. Leg. 2, 26, 64:reliquias ejus majorum tumulis inferri jussit,
Just. 11, 15.—To furnish, pay (a tribute or tax):3.tributum alicui,
Col. 1, 1, 11:vicesimam,
Plin. Pan. 39, 6:septingenta milia aerario inferenda,
id. Ep. 2, 11, 20.—To give in, enter (an account):4.sumptum civibus,
Cic. Fl. 19, 45:rationes falsas,
id. ib. 9, 20:rationibus,
to bring into account, Col. 1, 7, 7:aliquid in rationes,
Dig. 34, 3, 12.—Milit.: signa (arma) in hostem, or hosti, to bear the standards against the enemy, to attack, make an attack upon:5.conversa signa in hostes inferre,
to wheel about and attack, Caes. B. G. 2, 26; Liv. 6, 29, 2; 9, 27, 12; saep. with dat.:trepidantibus inferunt signa Romani,
id. 3, 18, 8; 8, 30, 7; Curt. 8, 14, 15:signa patriae urbi,
Cic. Fl. 2, 5; Liv. 28, 3, 13; so,inferre arma,
Nep. Dat. 6, 5:pedem,
to advance, attack, Liv. 10, 33, 4; so,gradum: gradum acrius intulere Romani,
id. 35, 1, 9:bellum alicui,
to make war upon, to wage war against, Cic. Pis. 34:bellum Italiae,
id. Att. 9, 1, 3:bellum contra patriam,
id. Phil. 2, 22, 53:arma,
to begin a war, commence hostilities, Liv. 1, 30, 8.—Se, to betake one ' s self to, repair to, go into, enter, esp. with the accessory notion of haste and rapidity.— With dat.: visa vi quadam sua inferunt sese hominibus noscitanda, present, offer themselves, Gell. 19, 1, 15:II.lucus erat, quo se Numa sine arbitris inferebat,
Liv. 1, 21, 3:se foribus,
Verg. A. 11, 36:se flammae,
Vell. 2, 74.—With a play upon I. b, supra:me inferre Veneri vovi jam jentaculum (cf. the context),
Plaut. Curc. 1, 1, 72.—With in and acc.: se in periculum capitis atque in vitae discrimen, to rush upon, expose one ' s self to, Cic. Balb. 10, 25:cum se in mediam contionem intulisset,
Liv. 5, 43, 8; 4, 33, 7; 7, 17, 5; 24, 16, 1 al. — Absol.:viden' ignavum, ut se inferat!
how he struts! how proudly he walks! Plaut. Mil. 4, 2, 54:ut magnifice infert sese,
id. Ps. 4, 1, 7:atque etiam se ipse inferebat,
presented himself, came unbidden, Cic. Caecin. 5; Liv. 2, 30, 13; 22, 5, 5; Tac. H. 4, 66; id. Agr. 37; Curt. 4, 12, 14 al.—Trop.A.In gen., to bring forward, introduce; to produce, make, excite, occasion, cause, inflict:B.in re severa delicatum aliquem inferre sermonem,
Cic. Off. 1, 40, 144:mentionem,
to make mention, to mention, Liv. 4, 1, 2:spem alicui,
Caes. B. G. 2, 25:quam maximum terrorem hostibus,
id. ib. 7, 8:alicui injuriam,
id. ib. 54; Val. Max. 8, 1, 6; cf.:injuriis in socios nostros inferendis,
Cic. Sest. 27, 58:calamitatem,
Caes. B. G. 1, 12:turpitudines,
Cic. Phil. 14, 3, 9:crimen proditionis alicui,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106:periculum civibus,
id. Sest. 1, 2:probrum castis, labem integris, infamiam bonis,
id. Cael. 18, 42:moram et impedimentum alicui rei,
id. Inv. 1, 9, 12:mortem alicui per scelus,
id. Mil. 7, 17:pestilentiam agris,
Liv. 5, 14, 3: vim vitae suae, to lay violent hands upon one ' s self, Vell. 2, 45:vim et manus alicui,
Cic. Cat. 1, 8, 21:vim alicui,
Tac. A. 15, 5; Suet. Claud. 16; 37:vulnera hostibus,
to give wounds to, to wound, Caes. B. C. 2, 6:delectari criminibus inferendis,
Cic. Lael. 18, 65:litem capitis in aliquem,
id. Clu. 41, 116:alicui crimen proditionis,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106: judicium, to judge (post-class.), Dig. 5, 2, 4:prima peregrinos obscena pecunia mores intulit,
Juv. 6, 299. — -
4 in-vādō
in-vādō vāsī, vāsus, ere, to go into, enter: ignis, quocumque invasit: urbem, L.: viam, enter upon, V.: tria millia stadiorum, to accomplish, Ta. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade: in transversa latera invaserant cohortes, L.: in collum (mulieris) invasit, fell upon her neck: in Caecinam cum ferro: Romanos, S.: aciem, L.: Pompei copias, N.: portūs, V.: in lecto cubantem, N.: madidā cum veste gravatum, V.: sperans, hostīs invadi posse, S.: undique simul invaditur, S.—Fig., to fall upon, seize, take possession of, usurp: in multas pecunias: in eius viri fortunas: in arcem illius causae: regnum animo, S.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall: contagio invasit, civitas immutata, S.: tantus repente terror invasit, ut, Cs.: cupido Marium, S.: Me tremor invasit, O.: in philosophiam: in corpus meum vis morbi, L.: furor invaserat improbis.—To take hold of, undertake, attempt: Martem clipeis, V.— To assail with words, accost: continuo invadit, V.: alqm minaciter, Ta.: consules, cur, etc., Ta. -
5 irruo
to rush into, rush upon, attack -
6 in-volō
in-volō āvī, ātus, āre, to fly at, rush upon: in capillum, fly at his hair, T.: in possessionem, make a forcible entry. -
7 occurrō (obc-)
occurrō (obc-) currī (cucurrī, Ph.), cursus, ere [ob+curro], to run up, run to meet, go to meet, meet, fall in with: ad undam, face the foe, V.: dulcis amicis, H.: quibuscumque signis occurrerat, Cs.: huic (concilio), attend, L.: ad id concilium, L.: occurritur (sc. mihi).—To go against, rush upon, attack: duabus legionibus, Cs.: Obvius adversoque occurrit, V.—To lie in the way, meet: in asperis locis silex saepe occurrebat, L.—Fig., to meet, fall into, be involved: graviori bello, Cs. —To obviate, meet, resist, oppose, counteract: eius consiliis: ab nostris occurrebatur, he was resisted, Cs.—To obviate, cure, relieve, remedy: rei sapientiā: utrique rei, N.—To meet, answer, reply, object: huic dictis, V.: occurretur enim, sicut occursum est.—To offer, present itself, suggest itself, appear, occur, be thought of: tu occurrebas dignus eo munere: mihi multo difficilior occurrit cogitatio, qualis, etc.: Atheniensium exercitūs deleti occurrebant, L.: haec tenenda sunt oratori; saepe enim occurrunt, present themselves: ne quid honestum occurreret, Ta. -
8 impeto
impetere, impetivi, impetitus V TRANSattack, assail; rush upon (L+S); accuse -
9 inpeto
inpetere, inpetivi, inpetitus V TRANSattack, assail; rush upon (L+S); accuse -
10 involo
involare, involavi, involatus Vfly into or at, rush upon; seize on -
11 impeto
impĕto ( inp-), ĕre, v. a. [in-peto], to rush upon, assail, attack ( poet. and in anteand post-class. prose).I.Lit.:II.cedentem Acheloius heros Impetit,
Stat. Th. 8, 523:aliquem arcu,
Luc. 6, 394:os hastā,
Sil. 5, 273; Luc. 6, 223; Varr. R. R. 3, 16, 8.— Absol.:(apes) impetentes a se eiciunt fucos,
Varr. R. R. 3, 16, 8; cf. in a different orthog.: impite impetum facite, Paul. ex Fest. p. 109, 17 Müll. N. cr. (a contracted imper., like cette, ferte):impetiti confessio,
Quint. Decl. 5.—Transf., to accuse:aliquem edacitatis,
Sid. Ep. 7, 9. -
12 incursito
I.Lit.:II.in aliquem,
Sen. Vit. Beat. 27:incursitans, instans, fugans, id. de Ira, 2, 35: in multos,
id. ib. 3, 6.— -
13 inpeto
impĕto ( inp-), ĕre, v. a. [in-peto], to rush upon, assail, attack ( poet. and in anteand post-class. prose).I.Lit.:II.cedentem Acheloius heros Impetit,
Stat. Th. 8, 523:aliquem arcu,
Luc. 6, 394:os hastā,
Sil. 5, 273; Luc. 6, 223; Varr. R. R. 3, 16, 8.— Absol.:(apes) impetentes a se eiciunt fucos,
Varr. R. R. 3, 16, 8; cf. in a different orthog.: impite impetum facite, Paul. ex Fest. p. 109, 17 Müll. N. cr. (a contracted imper., like cette, ferte):impetiti confessio,
Quint. Decl. 5.—Transf., to accuse:aliquem edacitatis,
Sid. Ep. 7, 9. -
14 involo
I.Lit. (class.).(α).With in and acc.:(β).in villam columbae,
Varr. R. R. 3, 7, 1:vix me contineam, quin involem in capillum,
from flying at his hair, Ter. Eun. 5, 2, 20:unguibus illi in oculos venefico,
id. ib. 4, 3, 6:in possessionem,
to take forcible possession of, Cic. de Or. 3, 31, 122.—With ad: involare ad aliquem, eumque sauciare, Auct. B. Alex. 52.—II.Transf., with acc., to attack, seize, take possession of, carry off (syn. occupo):equites... citi ab dextera maxumo cum clamore involant,
Plaut. Am. 1, 1, 89:piscator singulos involat,
Plin. 9, 59, 85, § 181:castra,
Tac. H. 4, 33.—Of things:animos involat cupido eundi in hostem,
Tac. A. 1, 49:pallium,
Cat. 25, 6:plus ex hereditate, quam, etc.,
Petr. 43:ancorae involantur de mari,
Dig. 47, 9, 6. -
15 obcurro
oc-curro ( obc-), curri, rarely cucurri (Plaut. Merc. 1, 2, 88; Phaedr. 3, 7, 2), cursum, 3 (archaic perf. occecurri, like memordi, peposci, Aelius Tubero ap. Gell. 7, 9, 11), v. n., to run up to, run to meet; to go or come up to, to go or come to meet, to meet (class.; syn. obvenio).I.Lit.1.In gen.:2.ilico Occucurri atque interpello,
Plaut. Merc. 1, 2, 88:Caesari venienti,
Caes. B. G. 3, 79:obviam alicui,
to go to meet, Plaut. Ep. 2, 2, 30:amicis,
Hor. S. 1, 4, 135; Suet. Calig. 4.— Impers.:occurritur (sc. mihi),
Cic. Att. 2, 22, 3.—In partic., to go against, rush upon, attack an enemy:B.duabus Fabianis legionibus occurrit,
Caes. B. C. 1, 40:armatis,
id. ib. 2, 27:telis occurrere,
Verg. A. 11, 808:obvius adversoque occurrit,
id. ib. 10, 734.—Transf.1.To come to, meet, fall in with any thing:2. (α).quibuscumque signis occurrerat, se aggregabat,
Caes. B. G. 4, 26:tot vatibus,
Juv. 1, 18.—With dat.:(β).concilio,
Liv. 31, 29. —With ad:(γ).legati ad id concilium occurrerunt,
Liv. 31, 29.—With in and acc.:3.in aliam civitatem occurrere,
Cic. Verr. 2, 3, 27, § 67.—Of situation.(α).To stand or lie opposite to:(β).apud Elegiam occurrit ei (Euphrati) Taurus mons,
Plin. 5, 24, 20, § 84.—To lie in the way of, meet as an obstacle:II.in asperis locis silex saepe impenetrabilis ferro occurrebat,
Liv. 36, 25, 4.—Trop.A.To obviate or seek to obviate, to meet, resist, oppose, counteract:2.omnibus ejus consiliis occurri atque obstiti,
Cic. Cat. 3, 7, 16:illi rationi,
id. Fat. 18, 41: malevolentiae hominum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11, 2.—To cure or attempt to cure; to relieve, remedy:B.venienti occurrite morbo,
Pers. 3, 64:exspectationi,
Cic. Clu. 23, 63:rei sapientiā occurrere,
id. Fam. 4, 5, 6; Nep. Pelop. 1, 1.—To meet with words, i. e. to answer, reply, object:C.ut si dicenti, Quem video? ita occurras, ego,
Quint. 1, 5, 36:Venus,
Val. Fl. 7, 222.— Impers. pass.:occurretur enim, sicut occursum est,
Cic. Ac. 2, 14, 44: occurritur autem nobis, et quidem a doctis et [p. 1253] eruditis, etc., id. Off. 2, 2, 6.—To offer or present itself, suggest itself, appear, occur:D.tu occurrebas dignus eo munere,
Cic. Sen. 1, 2:nec tamen mihi quicquam occurrit cur, etc.,
id. Tusc. 1, 21, 49; 1, 22, 51:Atheniensium classis demersae et exercitus deleti occurrebant,
Liv. 25, 24, 12; cf.:ea cum universa occurrerent animo,
id. 25, 24, 12, § 14:oculis ejus tot paludes occurrerent,
Col. 2, 2:oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit,
Mel. 3, 9, 3:animo,
presents itself to his mind, occurs to him, Cic. de Or. 2, 24, 104; cf.:ea quae occurrant,
id. ib. 2, 54, 221:una defensio occurrit, quod muneribus tuis obniti non debui,
Tac. A. 14, 53:cogitationi, quonam modo, etc.,
Plin. 29, 1, 1, § 2:neque vos paeon, aut herous ille conturbet: ipsi occurrent orationi,
will present themselves, Cic. de Or. 3, 49, 191:haec tenenda sunt oratori: saepe enim occurrunt,
often occur, id. Or. 32, 115:quodcumque in mentem veniat, aut quodcumque occurrat,
id. Fin. 4, 17, 47:ne quid honestum occurreret,
Tac. Agr. 2.— With inf.:occurrit et aliqua dicere de magicis (herbis),
it seems proper, Plin. 24, 17, 99, § 156.— -
16 occurro
oc-curro ( obc-), curri, rarely cucurri (Plaut. Merc. 1, 2, 88; Phaedr. 3, 7, 2), cursum, 3 (archaic perf. occecurri, like memordi, peposci, Aelius Tubero ap. Gell. 7, 9, 11), v. n., to run up to, run to meet; to go or come up to, to go or come to meet, to meet (class.; syn. obvenio).I.Lit.1.In gen.:2.ilico Occucurri atque interpello,
Plaut. Merc. 1, 2, 88:Caesari venienti,
Caes. B. G. 3, 79:obviam alicui,
to go to meet, Plaut. Ep. 2, 2, 30:amicis,
Hor. S. 1, 4, 135; Suet. Calig. 4.— Impers.:occurritur (sc. mihi),
Cic. Att. 2, 22, 3.—In partic., to go against, rush upon, attack an enemy:B.duabus Fabianis legionibus occurrit,
Caes. B. C. 1, 40:armatis,
id. ib. 2, 27:telis occurrere,
Verg. A. 11, 808:obvius adversoque occurrit,
id. ib. 10, 734.—Transf.1.To come to, meet, fall in with any thing:2. (α).quibuscumque signis occurrerat, se aggregabat,
Caes. B. G. 4, 26:tot vatibus,
Juv. 1, 18.—With dat.:(β).concilio,
Liv. 31, 29. —With ad:(γ).legati ad id concilium occurrerunt,
Liv. 31, 29.—With in and acc.:3.in aliam civitatem occurrere,
Cic. Verr. 2, 3, 27, § 67.—Of situation.(α).To stand or lie opposite to:(β).apud Elegiam occurrit ei (Euphrati) Taurus mons,
Plin. 5, 24, 20, § 84.—To lie in the way of, meet as an obstacle:II.in asperis locis silex saepe impenetrabilis ferro occurrebat,
Liv. 36, 25, 4.—Trop.A.To obviate or seek to obviate, to meet, resist, oppose, counteract:2.omnibus ejus consiliis occurri atque obstiti,
Cic. Cat. 3, 7, 16:illi rationi,
id. Fat. 18, 41: malevolentiae hominum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11, 2.—To cure or attempt to cure; to relieve, remedy:B.venienti occurrite morbo,
Pers. 3, 64:exspectationi,
Cic. Clu. 23, 63:rei sapientiā occurrere,
id. Fam. 4, 5, 6; Nep. Pelop. 1, 1.—To meet with words, i. e. to answer, reply, object:C.ut si dicenti, Quem video? ita occurras, ego,
Quint. 1, 5, 36:Venus,
Val. Fl. 7, 222.— Impers. pass.:occurretur enim, sicut occursum est,
Cic. Ac. 2, 14, 44: occurritur autem nobis, et quidem a doctis et [p. 1253] eruditis, etc., id. Off. 2, 2, 6.—To offer or present itself, suggest itself, appear, occur:D.tu occurrebas dignus eo munere,
Cic. Sen. 1, 2:nec tamen mihi quicquam occurrit cur, etc.,
id. Tusc. 1, 21, 49; 1, 22, 51:Atheniensium classis demersae et exercitus deleti occurrebant,
Liv. 25, 24, 12; cf.:ea cum universa occurrerent animo,
id. 25, 24, 12, § 14:oculis ejus tot paludes occurrerent,
Col. 2, 2:oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit,
Mel. 3, 9, 3:animo,
presents itself to his mind, occurs to him, Cic. de Or. 2, 24, 104; cf.:ea quae occurrant,
id. ib. 2, 54, 221:una defensio occurrit, quod muneribus tuis obniti non debui,
Tac. A. 14, 53:cogitationi, quonam modo, etc.,
Plin. 29, 1, 1, § 2:neque vos paeon, aut herous ille conturbet: ipsi occurrent orationi,
will present themselves, Cic. de Or. 3, 49, 191:haec tenenda sunt oratori: saepe enim occurrunt,
often occur, id. Or. 32, 115:quodcumque in mentem veniat, aut quodcumque occurrat,
id. Fin. 4, 17, 47:ne quid honestum occurreret,
Tac. Agr. 2.— With inf.:occurrit et aliqua dicere de magicis (herbis),
it seems proper, Plin. 24, 17, 99, § 156.— -
17 permitto
I.Lit. (very rare): fenestellae permittant columbas ad introitum exitumque, Pall. 1, 24, 1. —II.Transf., to let go, let loose:2.equos permittunt in hostem,
i. e. ride at full speed, Liv. 3, 61: equum concitatum ad hostium aciem, Sisenn. ap. Non. 162, 3:se incautius in hostem,
i. e. to rush upon, Hirt. B. G. 8, 48: multi ex summo se permitterent, sprang down, Sisenn. ap. Non. 162, 5:gregem campo,
to turn out into, Nemes. Ecl. 7.—Mid., to spread, extend, reach: odor possit permitti longius, spreads farther, Lucr 4, 688:deserta regio ad Arimphaeos usque permittitur,
extends, Mel. 1, 19, 20.—In partic.a. b.To let fly, cast, hurl, throw, so as to reach the mark:B.saxum permittit in hostem,
Ov. M. 12, 282; 14, 182:longius tela,
Hirt. B. G. 8, 9:quācumque datur permittere visus,
to direct, cast, Sil. 3, 534.—Trop.1.To let loose, let go (rare):2.tribunatum,
to make free use of, exercise without reserve, Liv. 2, 56:se ad aliquam rem,
to strive after a thing, Gell. 6, 16, 1:habenas equo,
Tib. 4, 1, 92.—To give up, leave, intrust, surrender, commit (class.;3.syn.: committo, commendo): totum ei negotium permisi,
Cic. Q. Fr. 2, 9, 2:permittitur infinita potestas,
id. Agr. 2, 13, 33:aliquem judicum potestati,
id. Font. 14, 40:alicui summam belli administrandi,
Caes. B. C. 1, 36:fortunas suas fidei alicujus,
id. B. G. 5, 3:alicui licentiam agendarum rerum,
Sall. J. 103, 3:permissum ipsi erat, faceret, quod vellet,
Liv. 24, 14:aliquem vitae,
to give one his life, Luc. 7, 731:feminas maribus,
Col. 6, 24: permittere se, to give up or surrender one's self:se suaque omnia in fidem atque potestatem populi Romani permittere,
Caes. B. G. 2, 3, 2:se suaque omnia eorum potestati permittere,
id. ib. 2, 31, 3; Liv. 36, 28:se in deditionem consulis,
id. 8, 20; 40, 49—To give leave, let, allow, suffer, grant, permit (class.;A.syn.: sino, patior): neque discessisset a me, nisi ego ei permisissem,
Cic. Fam. 13, 71:tibi permitto respondere, ne, etc.,
id. N. D. 3, 1, 4:quis Antonio permisit, ut, etc.,
id. de Or. 2, 90, 366:ipsis judicibus conjecturam facere,
id. Verr. 2, 5, 9, § 22; Caes. B. C. 1, 50:ibi permisso, ut, etc.,
Liv. 6, 25; 34, 31:ut tuto transire permittatur,
Sen. Ben. 4, 12, 2:permissus ut regnaret,
Curt. 8, 12, 6; Cic. de Or. 2, 90, 368; Liv. 35, 20:non permittitur reprimere impetum,
Sen. Ira, 1, 7, 4:si conjectare permittitur,
Plin. 4, 14, 28, § 99: permittere sibi, with a foll. object-clause, to allow or permit one's self, to venture to do a thing, Quint. 1, 4, 3.— So with acc.:nil non permittit mulier sibi, Juv 6, 457: permitto aliquid iracundiae tuae,
to make allowance for, Cic. Sull. 16, 46:inimicitias sibi cum aliquo susceptas patribus conscriptis et temporibus rei publicae,
to sacrifice them to the state of the country, id. Sest. 33, 72.—Hence, permis-sus, a, um, P. a.Permitted; hence, subst.: permissum, i, n., a permission:B.utor permisso,
Hor. Ep. 2, 1, 45; Dig. 11, 7, 8; Inscr. Grut. 80, 13.—Let go, Plaut. ap. Fest. p. 215 Müll. -
18 superruo
-
19 inrumpo
I.Lit.(α).With advv. or prepp.:(β).cesso huc intro inrumpere?
Ter. Eun. 5, 6, 26:nec inrumpo, quo non licet ire,
Ov. P. 1, 7, 23:quocunque,
id. Tr. 2, 305:qua irrumpens oceanus, etc.,
Plin. 3 prooem. §3: in castra,
Cic. Div. 1, 24, 50; Caes. B. G. 4, 14; 6, 36:in eam partem hostium,
id. ib. 5, 43:in medios hostes,
id. ib. 7, 50:in castellum,
id. B. C. 3, 67:cum telis ad aliquem,
Sall. C. 50, 2:ad regem,
Vulg. 4 Reg. 3, 26:mare in aversa Asiae,
Plin. 6, 13, 15, § 36:intra tecta,
Sen. Oct. 732:tellurem irrumpentem in sidera,
Sil. 15, 167: se in curiam, Varr. ap. Non. 263, 21:irrumpentis in curiam turbae,
Suet. Calig. 14:in Macedoniam,
Just. 24, 6, 1:vacuos in agros,
Luc. 2, 441.—With acc.:(γ).quin oppidum irrumperent,
Caes. B. C. 2, 13. 4:domum alicujus,
id. ib. 3, 111, 1:portam,
Sall. J. 58, 1; 25, 9:castra,
Just. 2, 11, 15:interiora domus irrumpit limina,
Verg. A. 4, 645:moenia Romae,
Sil. 13, 79:stationes hostium,
Tac. H. 3, 9:Italiam,
id. ib. 4, 13:Karthaginem,
Plin. 35, 4, 7, § 23:cubiculum,
Suet. Claud. 37:triclinium,
id. Vesp. 5:vacuam arcem,
Sil. 2, 692.—With dat.:(δ).thalamo,
Verg. A. 6, 528:templo,
Sil. 2, 378:trepidis,
id. 9, 365:sacris muris,
id. 10, 368:tectis,
id. 13, 176.—Absol.:II.cum irrumpere nostri conarentur,
Caes. B. C. 3, 67:ad primum gemitum,
upon the first groan, Suet. Oth. 11:dixit et irrupit,
Ov. F. 6, 453:cognoscit hostes pluribus agminibus inrupturos,
Tac. Agr. 25.—Trop., to break or rush in or upon; to intrude upon, invade, attack, interrupt:B.quo modo in Academiam irruperit,
Cic. Ac. 2, 44, 136:imagines in animos per corpus irrumpunt,
id. ib. 2, 40, 125:in alicujus patrimonium,
id. de Or. 3, 27, 108:luxuries in domum irrupit,
id. ib. 3, 42, 168:in nostrum fletum,
id. Lig. 5, 13:calamitates, quae ad me irruperunt,
Sen. Ep. 117:irrumpet adulatio,
Tac. H. 1, 15: grammatici ad prosopopoeias usque... irrumpunt, venture upon, i. e. presume to teach, Quint. 2, 1, 2:Deos,
i. e. boldly inquire the will of the gods, Stat. Achill. 1, 508:Phoebe, hanc dignare irrumpere mentem,
to enter, inspire, id. Th. 10, 341:animos populi,
Luc. 1, 470; 5, 167:extremique fragor convexa irrupit Olympi,
id. 7, 478.— -
20 irrumpo
I.Lit.(α).With advv. or prepp.:(β).cesso huc intro inrumpere?
Ter. Eun. 5, 6, 26:nec inrumpo, quo non licet ire,
Ov. P. 1, 7, 23:quocunque,
id. Tr. 2, 305:qua irrumpens oceanus, etc.,
Plin. 3 prooem. §3: in castra,
Cic. Div. 1, 24, 50; Caes. B. G. 4, 14; 6, 36:in eam partem hostium,
id. ib. 5, 43:in medios hostes,
id. ib. 7, 50:in castellum,
id. B. C. 3, 67:cum telis ad aliquem,
Sall. C. 50, 2:ad regem,
Vulg. 4 Reg. 3, 26:mare in aversa Asiae,
Plin. 6, 13, 15, § 36:intra tecta,
Sen. Oct. 732:tellurem irrumpentem in sidera,
Sil. 15, 167: se in curiam, Varr. ap. Non. 263, 21:irrumpentis in curiam turbae,
Suet. Calig. 14:in Macedoniam,
Just. 24, 6, 1:vacuos in agros,
Luc. 2, 441.—With acc.:(γ).quin oppidum irrumperent,
Caes. B. C. 2, 13. 4:domum alicujus,
id. ib. 3, 111, 1:portam,
Sall. J. 58, 1; 25, 9:castra,
Just. 2, 11, 15:interiora domus irrumpit limina,
Verg. A. 4, 645:moenia Romae,
Sil. 13, 79:stationes hostium,
Tac. H. 3, 9:Italiam,
id. ib. 4, 13:Karthaginem,
Plin. 35, 4, 7, § 23:cubiculum,
Suet. Claud. 37:triclinium,
id. Vesp. 5:vacuam arcem,
Sil. 2, 692.—With dat.:(δ).thalamo,
Verg. A. 6, 528:templo,
Sil. 2, 378:trepidis,
id. 9, 365:sacris muris,
id. 10, 368:tectis,
id. 13, 176.—Absol.:II.cum irrumpere nostri conarentur,
Caes. B. C. 3, 67:ad primum gemitum,
upon the first groan, Suet. Oth. 11:dixit et irrupit,
Ov. F. 6, 453:cognoscit hostes pluribus agminibus inrupturos,
Tac. Agr. 25.—Trop., to break or rush in or upon; to intrude upon, invade, attack, interrupt:B.quo modo in Academiam irruperit,
Cic. Ac. 2, 44, 136:imagines in animos per corpus irrumpunt,
id. ib. 2, 40, 125:in alicujus patrimonium,
id. de Or. 3, 27, 108:luxuries in domum irrupit,
id. ib. 3, 42, 168:in nostrum fletum,
id. Lig. 5, 13:calamitates, quae ad me irruperunt,
Sen. Ep. 117:irrumpet adulatio,
Tac. H. 1, 15: grammatici ad prosopopoeias usque... irrumpunt, venture upon, i. e. presume to teach, Quint. 2, 1, 2:Deos,
i. e. boldly inquire the will of the gods, Stat. Achill. 1, 508:Phoebe, hanc dignare irrumpere mentem,
to enter, inspire, id. Th. 10, 341:animos populi,
Luc. 1, 470; 5, 167:extremique fragor convexa irrupit Olympi,
id. 7, 478.—
См. также в других словарях:
rush upon — index assail, attack, inundate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Rush — Saltar a navegación, búsqueda Para el álbum homónino, véase Rush (álbum). Rush Alex Lifeson, Geddy Lee y Neil Peart de Rush en concierto en 2004 … Wikipedia Español
Rush (video game series) — Rush is the title of a series of arcade racing games that is known for its high flying jumps and multiple shortcuts. Atari Games, a division of Midway Games, is the game s developer. Ed Logg, the developer behind influential games such as… … Wikipedia
rush — rush1 [rush] vi. [ME ruschen < Anglo Fr russher < MFr ruser, to repel, avert, orig., to mislead < OFr reuser: see RUSE] 1. a) to move or go swiftly or impetuously; dash b) to dash recklessly or rashly 2. to make a swift, sudden attack or … English World dictionary
Upon a Burning Body — Жанр Дэткор, Металкор Годы с 2005 Страна … Википедия
Rush instrumentals — Song infobox Name = La Villa Strangiato SorA = album Artist = Rush Album = Hemispheres Released = October 28, 1978 track no = 4 Recorded = Genre = Progressive rock Length = 9:34 Writer = Composer = Label = Anthem Records (Canada) Mercury Records… … Wikipedia
Rush, Benjamin — born Jan. 4, 1746, Byberry, near Philadelphia, Pa. died April 19, 1813, Philadelphia, Pa., U.S. U.S. physician and political leader. He attended the College of New Jersey at Princeton. As a doctor, he was a dogmatic theorist who proposed that all … Universalium
Rush hour — For other uses, see Rush hour (disambiguation). Crowded rush hour New York City Subway train A rush hour or peak hour is a part of the day during which traffic congestion on roads and crowding on public transport is at its highest. Normally, this … Wikipedia
Rush (video games) — A four pool zergling rush against a zerg AI opponent in StarCraft, who has not yet built a Spawning Pool. In video games, rushing is analogous to the human wave attack in real world ground warfare, in which speed and surprise are used to… … Wikipedia
rush — rush1 rushingly, adv. /rush/, v.i. 1. to move, act, or progress with speed, impetuosity, or violence. 2. to dash, esp. to dash forward for an attack or onslaught. 3. to appear, go, pass, etc., rapidly or suddenly: The blood rushed to his face. 4 … Universalium
Rush Hour Soul (song) — Infobox Single Name = Rush Hour Soul Border = yes Artist = Supergrass Album = Life on Other Planets B side = Everytime Released = 4 August, 2003 (UK) Format = CD, 7 Recorded = Genre = Rock Length = 02:55 Label = Parlophone Writer = Supergrass… … Wikipedia